Thursday, December 29, 2011

B-y-t op die b-o-u-d...

Ek mag nie lag nie. Ek weet. Dit is nie mooi nie. Dit is nie reg nie.

Maar ek kan nie anders nie. Het myself tot trane gelag in die afgelope tien minute, kan nie ophou nie...

Vandag, vir die tweede dag in 'n ry, het Petro-Mari, binne 5 minute na haar middagete, en skuins voor haar middagslapie, haar ma, Lieng, op die b-o-u-d ge-b-y-t (ek wil nie hierdie woorde uitspreek nie, netnou lees Petro-Mari dit, dan versterk ons haar negatiewe gedrag...Sy's dalk twee jaar oud, maar ek kan nooit te seker wees nie.)

Altwee b-y-t-e was terwyl Anneline rustig by die kombuisvenster staan en kyk het na buite - dalk gewonder oor die 35-week oue baba in haar maag, en so aan? En so voorts?

Wonderlik vir my is hoe instinktief die 2-jarige haar ma kan help om te fokus op die hede, en op haar: "Hier is ek, Mamma, jou aandag sal waardeer word". Ek wonder of sy haar mamma op presies dieselfde plek gebyt het as gister? Dit sou nog beter werk..!

En tot vandag, het ek gedink Anneline spring nie meer nie, want haar maag is nou te groot?

Ek was verkeerd... 

Kom ek lag 'n bietjie verder... Jammer...weet ek mag nie...

No comments:

Post a Comment