En daar wandel ek, Lieng en Lalliepot toe weer op ons oggendroete deur boomryke strate. Strate wat lekker breed is. En lekker stil is. Veral voor 6-uur in die oggend.
[Kantaantekening: ek het opgehou om die internasionale tydformaat in teksboodskappe en op blogs, en in e-posse, en op servette, te gebruik, daar sluip te veel foute in, 14:00 word as 4-uur gelees, 16:00 as 6-uur, ensovoorts... Totsiens internasionale formaat!]
Die troetelpou op die hoek pronk op die hoogste dak van die drie huise wat hy klaarblyklik as tuistes aangeneem het. Die selfoontoringdassie is ook weer op sy pos - sy wakker gesiggie is baie vermaaklik vir Petro-Mari.
Ons groet vir Pietro en Sienta, twee vriendinne wat ons letterlik elke oggend, Maandag tot Vrydag raakloop - hulle "vat af" oor naweke en openbare vakansiedae. Hulle spreek hul verbasing uit dat Lieng nog nie gekraam het nie. Soos gewoonlik. : )
Ons draai links in 'n heerlike straat, oggendsonnetjie op ons rugkante (hy sou ons later in die dag BRAAI tot by 36 Grade C(!)), koel oggendbriesie in ons gesigte, toe die soel oggend eweskielik 'n skewe smakie kry.
Eerstens as gevolg van die klaarblyklike gebrekkige taalopvoeding wat deesdae in ons land geskied. Tweedens omdat iemand die vermetelheid gehad het om die woord "PEOS" op die teerpad te spuitverf... My innerlike skoolseun het net een gevolgtrekking kon maak, maar ek besluit om nie so gou te oordeel nie, en ons voltooi ons oggendstappie.
Later in die dag Google ek die woord, net om uit te vind dat my innerlike skoolseun hoogs waarskynlik in die kol was... Soos 'n soortgelyke insident toe ons nog in Pretoria gebly het: iemand het op die teerpad gespuitverf:
"Jou ma se EPOS!"
My afsluitingsgedagtes is dus as volg:
SEIS! BLOU JIKSEM!
No comments:
Post a Comment